Off we go! Terug naar ons koude kikkerlandje, dat zal wel even koud voelen, meer dan 15 graden temperatuursverschil. En de reis-stress heb ik weer achtergelaten in Bulgarije. Het vertrek was wat krap gepland vandaag, en dat levert altijd wat extra reis-stress op, boven op de toch al standaard aanwezige portie waar ik altijd wel last van heb.
We konden de auto pas inleveren vanaf 9 uur, en dat was ook nog in een andere terminal. In de locatie-informatie op internet stond dat het kantoor in het weekend opent om half 9, maar volgens de medewerker gisteren was dat pas om 9 uur. Onze vlucht vertrekt om hafl 11, vanuit een andere terminal ook nog, en dus hoop ik maar dat er niets tegenzit vandaag. Maar echt gerust ben ik daar pas op als ik alle inlever- en luchthavenperikelen achter de rug heb.
De wekker liep af om 7 uur, om even over 8 aan het ontbijt en om kwart voor 9 in de auto naar het vliegveld. Onderweg moest er nog even getankt worden, maar dat leverde de eerste vertraging op. Alle tankstations langs de grote weg hadden last van stroomuitval, in de hele wijk, en dus werkten de pompen niet. Vlakbij het vliegveld kwamen we een tankstation tegen dat wel werkte, maar dat lag natuurlijk aan de verkeerde kant van de weg en dus moesten we zo'n 10km extra rijden om weer te draaien. Om kwart over 9 waren we bij de balie van Hertz, maar daar was niemand. Volgens een collega van een naastgelegen loket was hij er nog niet. Veel zin om te wachten hadden we niet, ik zat toch al op hete kolen. Zijn collega vertelde ons de sleutel en de papieren dan maar in een brievenbus te stoppen, dat was voldoende volgens hem. Zo gezegd, zo gedaan.
Diezelfde man vertelde ons ook dat de shuttlebus tussen de 2 terminals slechts elke 45 minuten rijdt, terwijl onze Hertz man gisteren nog vertelde dat die elke 10-15 minuten reed. Dan maar een taxi dus, weinig keuze. Nu wilde de buurman zijn shuttlebus ook wel laten rijden, dat kostte ons 3 euro per persoon, maar ik gokte erop dat een taxi veel goedkoper was. Dat klopte ook wel, maar het scheelde uiteindelijk maar 1 euro. De taxichauffeur rekende een vaste prijs van 5 euro, wat eigenlijk pure afzetterij is voor een ritje van 2 minuten in vergelijking tot de prijzen die we andere keren betaalden. Wat een gedoe zeg, met die 2 terminals, en dan zo'n slecht geregelde service. Nu zijn er ook autoverhuurders die in beide terminals een kantoortje hebben, maar Hertz natuurlijk niet. En bij het boeken heb je dat soort informatie niet, en ga je er ook niet vanuit dat 2 verschillende terminals van een luchthaven niet bij elkaar liggen. Wees dus gewaarschuwd!
Maar goed, om half 10 waren we in de juiste terminal, en liepen we in no time naar de gate. De veiligheidscontrole hier was ook weer heel uitgebreid. Niet alleen werd ons paspoort en boardingpass verschillende keren gecontroleerd, ook de tassen werden uitgebreid gecheckt. Niet alleen de computers moesten uit de koffer, ook alle oplaadkabels. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Het duurde dan ook even voordat we alles weer in de koffer hadden. Die stond toch al redelijk op spanning, met 4 paar extra schoenen op de terugreis ;-) Maar het lukte gelukkig wel. Bij de gate kochten we nog 2 flesjes water, terwijl we juist nog een flesje hadden weggegooid. Die overdreven regels over vloeistoffen mogen wat mij betreft nu wel snel opgeheven worden.
Maar goed, ik kon opgelucht ademhalen nu, we waren bij de juiste gate, op tijd. De tax-free shops stelden niet zoveel voor hier. Parfum was gewoon in euro geprijsd en even duur als in Nederland. Geen Beverwijk-prijzen dus. Alleen sigaretten zijn er spotgoedkoop, maar die mag je alleen kopen op niet-eu vluchten. Niet dat we daar behoefte aan hebben, want we roken allebei al 14 jaar niet meer, maar we begrijpen nu wel waarom in Bulgarije nog zoveel gerookt wordt. Dat is echt opvallend in vergelijking met Nederland.
Het boarden liet nog even op zich wachten, en toen het eindelijk begon moesten we nog een hele tijd in de warme bus wachten. Het vliegtuig was net pas geland, en iedereen moest nog uitstappen, dat duurde dus wel even. Uiteindelijk zaten we toch om half 11 in het vliegtuig en was de vertraging een kwartiertje, dat hadden ze snel ingelopen dus. Mooi! We hebben mooie plekken in het vliegtuig, bij de nooduitgang en een vrije stoel tussen ons in. Dat is fijn voor de spullen als het water en de iPads, want die kun je niet kwijt in de stoel. Deze stoelen hebben van die bergbakjes waar werkelijk niets in past, met moeite kun je er een tijdschrift in kwijt. Maar goed, we zitten, de deur gaat dicht en de terugvlucht kan beginnen. Tot onze volgende reis!
We konden de auto pas inleveren vanaf 9 uur, en dat was ook nog in een andere terminal. In de locatie-informatie op internet stond dat het kantoor in het weekend opent om half 9, maar volgens de medewerker gisteren was dat pas om 9 uur. Onze vlucht vertrekt om hafl 11, vanuit een andere terminal ook nog, en dus hoop ik maar dat er niets tegenzit vandaag. Maar echt gerust ben ik daar pas op als ik alle inlever- en luchthavenperikelen achter de rug heb.
De wekker liep af om 7 uur, om even over 8 aan het ontbijt en om kwart voor 9 in de auto naar het vliegveld. Onderweg moest er nog even getankt worden, maar dat leverde de eerste vertraging op. Alle tankstations langs de grote weg hadden last van stroomuitval, in de hele wijk, en dus werkten de pompen niet. Vlakbij het vliegveld kwamen we een tankstation tegen dat wel werkte, maar dat lag natuurlijk aan de verkeerde kant van de weg en dus moesten we zo'n 10km extra rijden om weer te draaien. Om kwart over 9 waren we bij de balie van Hertz, maar daar was niemand. Volgens een collega van een naastgelegen loket was hij er nog niet. Veel zin om te wachten hadden we niet, ik zat toch al op hete kolen. Zijn collega vertelde ons de sleutel en de papieren dan maar in een brievenbus te stoppen, dat was voldoende volgens hem. Zo gezegd, zo gedaan.
Diezelfde man vertelde ons ook dat de shuttlebus tussen de 2 terminals slechts elke 45 minuten rijdt, terwijl onze Hertz man gisteren nog vertelde dat die elke 10-15 minuten reed. Dan maar een taxi dus, weinig keuze. Nu wilde de buurman zijn shuttlebus ook wel laten rijden, dat kostte ons 3 euro per persoon, maar ik gokte erop dat een taxi veel goedkoper was. Dat klopte ook wel, maar het scheelde uiteindelijk maar 1 euro. De taxichauffeur rekende een vaste prijs van 5 euro, wat eigenlijk pure afzetterij is voor een ritje van 2 minuten in vergelijking tot de prijzen die we andere keren betaalden. Wat een gedoe zeg, met die 2 terminals, en dan zo'n slecht geregelde service. Nu zijn er ook autoverhuurders die in beide terminals een kantoortje hebben, maar Hertz natuurlijk niet. En bij het boeken heb je dat soort informatie niet, en ga je er ook niet vanuit dat 2 verschillende terminals van een luchthaven niet bij elkaar liggen. Wees dus gewaarschuwd!
Maar goed, om half 10 waren we in de juiste terminal, en liepen we in no time naar de gate. De veiligheidscontrole hier was ook weer heel uitgebreid. Niet alleen werd ons paspoort en boardingpass verschillende keren gecontroleerd, ook de tassen werden uitgebreid gecheckt. Niet alleen de computers moesten uit de koffer, ook alle oplaadkabels. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Het duurde dan ook even voordat we alles weer in de koffer hadden. Die stond toch al redelijk op spanning, met 4 paar extra schoenen op de terugreis ;-) Maar het lukte gelukkig wel. Bij de gate kochten we nog 2 flesjes water, terwijl we juist nog een flesje hadden weggegooid. Die overdreven regels over vloeistoffen mogen wat mij betreft nu wel snel opgeheven worden.
Maar goed, ik kon opgelucht ademhalen nu, we waren bij de juiste gate, op tijd. De tax-free shops stelden niet zoveel voor hier. Parfum was gewoon in euro geprijsd en even duur als in Nederland. Geen Beverwijk-prijzen dus. Alleen sigaretten zijn er spotgoedkoop, maar die mag je alleen kopen op niet-eu vluchten. Niet dat we daar behoefte aan hebben, want we roken allebei al 14 jaar niet meer, maar we begrijpen nu wel waarom in Bulgarije nog zoveel gerookt wordt. Dat is echt opvallend in vergelijking met Nederland.
Het boarden liet nog even op zich wachten, en toen het eindelijk begon moesten we nog een hele tijd in de warme bus wachten. Het vliegtuig was net pas geland, en iedereen moest nog uitstappen, dat duurde dus wel even. Uiteindelijk zaten we toch om half 11 in het vliegtuig en was de vertraging een kwartiertje, dat hadden ze snel ingelopen dus. Mooi! We hebben mooie plekken in het vliegtuig, bij de nooduitgang en een vrije stoel tussen ons in. Dat is fijn voor de spullen als het water en de iPads, want die kun je niet kwijt in de stoel. Deze stoelen hebben van die bergbakjes waar werkelijk niets in past, met moeite kun je er een tijdschrift in kwijt. Maar goed, we zitten, de deur gaat dicht en de terugvlucht kan beginnen. Tot onze volgende reis!
Dank je wel voor het uitgebreide reisverslag van jullie weekend in Sofia en niet te vergeten de mooie foto's.
BeantwoordenVerwijderenGroeten van Hilde uit B. en ik kijk ook nog uit naar de foto's van jullie reis naar Marokko op de fotosite.
Leuk en interessant verslag van een land en stad waar ik nog nooit geweest ben. Bedankt voor het willen delen er van.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Marco.